اساساً ملودی این آواز که مرحوم استاد دوامی خوانده اند، به استناد ردیف های آواز مکتب اصفهان روایت استاد عباس کاظمی و دیگر اساتید ایران ، رهاب یا رهاوی نیست ! بلکه مسیح است با نام رهاب و دلیل این موضوع بر میگردد به اینکه بدانیم گوشه ی زنگوله ومسیح در یک پرده هستند و حالت بیداری و آگاهی دهنده دارند. اما به نظر مولوی رهاب آرامش دهنده است .
مولانا:
درخواب کرده ای ز رهاوی مرا کنون بیدار کن به زنگله ام کانم آرزوست
متأسفانه شعری که ایشان انتخاب کرده اند به وزن کرشمه است و این انتخاب با الگویی که ازمرحوم استاد عباس کاظمی درس گرفته اند مطابقت ندارد. . و کرشمه برای خود مقوله ای دیگر است......
با درود به روان استاد عزیز و عذر خواهی ، متأسفانه ایشان هم شعری را برای رهاب استفاده نموده اند مخصوص همایون است و مناسب رهاب نیست
رهاب استـــــــــــاد اقبـال آذر
استاد اقبال عزیز هم شعر رهاب را به وزن کرشمه انتخاب کرده اند و در ابتدا و تحریر درآمد به اختیار یا سهواً از گستره رهاب خارج و به پرده ی شهناز (قرچه در شیوه ی تهران) رفته اند
مرحوم استاد عباس کاظمی بارها و در محافل مختلف رهاب را با این شعر خوانده اند :
در طواف شمع می گفت این سخن پروانه ای
سوختم زین آشنایان ای خوشا بیگانه ای
که بحر عروضی آن عبارت است از :
بحر رمل مثمن محذوف یا به عبارتی :
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
امیدوارم این بررسی مورد توجه و استفاده هنرجویان آواز ایران قرار بگیرد انشالله
*************************
خالی از لطف نیست!